Jak informują brytyjskie media, wkrótce powstanie nowy film dokumentalny o księżnej Dianie, który – według pogłosek – przybliży nam najmroczniejszą stronę życia królowej ludzkich serc. Projekt nie jest jeszcze ukończony, a rodzina królewska nie wystosowała żadnego komentarza w tej sprawie, jednak już teraz ujawniono, że synowie księżnej, William i Harry, są zaniepokojeni tym pomysłem. Serial o księżnej Dianie na Netflix Według dziennika The Sun, film dokumentalny ma być czteroodcinkowym serialem, zatytułowanym Being Me: Diana. Twórcy przybliżą najgorsze momenty z życia Diany – opowiedzą o jej walce o równowagę psychiczną, o zaburzeniach odżywiania, o nieszczęśliwym małżeństwie z księciem Karolem i bolesnym dzieciństwie. Widzowie mają zobaczyć niepublikowane wcześniej nagrania z przemówień księżnej Diany, a także wywiady z osobami, które były przy niej w ostatnich latach jej życia. Serial rzuci też światło „na jej wewnętrzne rozterki” przed rozstaniem z Karolem w 1992 roku. Dokument ma pojawić się na platformie Netflix. Dokładny scenariusz nie jest znany, ale serial ma ujawnić, że księżna Diana próbowała popełnić samobójstwo aż cztery razy. Nie dziwi więc fakt, że rodzina królewska nie jest zachwycona tym pomysłem. „Na pewno nie wezmą w tym udziału, jak i rodzina Spencerów. William i Harry będą wściekli”, przekazała osoba z bliskiego otoczenia royalsów. Serial powstaje we współpracy z Netflixem, i właśnie ten fakt szczególnie niepokoi księcia Harry’ego i jego żonę, Meghan Markle. Jak donoszą różne źródła, byli książęta Sussex chcieli zrealizować swoje pomysły właśnie na platformie Netflix. Premiera skandalicznego serialu o księżnej Dianie może zmusić ich do odmowy współpracy i rozwiązania umów, jeśli zostały już zawarte. Księżna Diana z Williamem i Harrym Fot. Getty Images Fot. Getty Images @
For many years, Netflix has allowed teachers to screen documentaries in their classrooms: https://help.netflix.com/en/node/57695 However, this isn’t possible
No dobra, lecimy z tymi herbatkami, sweterkami, świeczkami i całym jesiennym klimatem, o którym tak głośno wszyscy trąbią! A ja dokładam swoje trzy grosze i polecam Wam 6 świetnych filmów i dokumentów produkcji Netflix, które musicie obejrzeć tej jesieni! Chyba większość z Was kojrzay platformę Netflix, na której legalnie oglądamy seriale. Mimo że platforma nie jest bezpłatna, uważam, że cena jest adekwatna do tego, jakie możliwości daje użytkownikom. Ja używam norweskiej wersji Netflixa, która różni się nieco od tej dostępnej w Polsce. W polskiej wersji mamy również dostęp np. do polskich napisów, które można włączyć pod wieloma, popularniejszymi produkcjami. Wiecie, że na blogu pojawił się już wpis z zestawieniem 10 seriali, które polecam? Większość pozycji, o których wspominam, znajdziecie również na Netflixie. Dziś przygotowałam dla Was zestawienie 6 dokumentów i filmów produkcji Netflix, które warto obejrzeć. Myślę, że każdy znajdzie coś dla siebie. W zestawieniu znajdziecie zarówno produkcje, które są dłuższe czasowo, ale także krótkie, 30-40 minutowe dokumenty, które można potraktować jako odcinek serialu. FILMY I DOKUMENTY PRODUKCJI NETFLIX, KTÓRE WARTO OBEJRZEĆ 1. HEROIN(E) Chyba wciąż nie zdaję sobie sprawy, jak ogromnym problemem są dla wielu ludzi używki, a co najbardziej przerażające, narkotyki. Ten krótki, niespełna 40-minutowy dokument mocno mną wstrząsnął i przypomniał, że zdecydowanie wolę wybierać świadome życie. Heroin(e) opowiada historię amerykańskich strażaków, którzy codziennie są wzywani na ratunek osób, które przedawkowały, przede wszystkim heroinę. Główną postacią całego dokumentu jest pielęgniarka, która pracuje jednocześnie w straży pożarnej i niesie pomoc uzależnionym. Wstrząsający, dający do myślenia, a jednocześnie wzruszający dokument, który kończy się optymistycznie i daje nadzieje na to, że wyjście, nawet z najgorszego nałogu jest możliwe. 2. MINIMALISM: A DOCUMENTARY ABOUT THE IMPORTANT THINGS Dokument trwający nieco ponad godzinę, ale już w tym czasie, poznajemy losy wielu osób, które zdecydowały, że w życiu… mniej znaczy więcej. Głównym wątkiem jest historia chłopaków z The Minimalists, którzy pochodzą ze Stanów, ale znani są na całym świecie. Zajrzyjcie na ich bloga, żeby dowiedzieć się czegoś więcej o ich twórczości i tym, co obecnie robią. Sam dokument, mimo że opowiada o rzeczach całkiem oczywistych, otworzył mi oczy jeszcze bardziej oraz sprawił, że utwierdzam się w moich przekonaniach i wierzę, że zwykłe, proste życie to dobre życie, a im człowiek więcej ma, tym wcale nie jest mu łatwiej. Jednak zobaczcie sami! Materiał naprawdę warty obejrzenia. Lekki, przyjemny i wciągający, choć wciąż opowiada o bardzo istotnych sprawach. Dla wszystkich, którzy czują, że ilość rzeczy, bodźców, informacji w codziennym życiu, działa na nich nieco przytłaczająco. Historie tych zwykłych ludzi pokazują, że niezależnie od naszej sytuacji, można żyć inaczej, pozbywając się zbędnego balastu! 3. TO THE BONE Zaburzenia odżywiania to schorzenie, które w obecnym czasie nieźle daje nam popalić. Wciąż mówi się o tym bardzo mało, choć można dostrzec pewien postęp. Zastanawiałam się, czy umieścić ten film w moim zestawieniu, ale myślę, że warto polecać go dalej. Film pokazuje skrajne przypadki osób chorych na bulimię, anoreksje i inne schorzenia związane z zaburzeniami odżywiania, które mogą objawiać się w przeróżny sposób. Główną bohaterką jest 20-letnia Ellen, która zmaga się właśnie z anoreksją. Trafia w ręce lekarza, który praktykuje nieco inne, niekonwencjonalne metody leczenia chorych. Dodam jeszcze, że dla osób zdrowych, które nigdy nie miały nic wspólnego z takimi problemami, przedstawione sytuacje mogą wydawać się wręcz komiczne. Cichutko wspomniałam na blogu, że sama przeszłam przez problemy związane z odżywianiem, choć moja historia nigdy nie przybrała tak dramatycznej postaci. Jednak oglądając ten film, targały mną przeróżne, skraje emocje. Całość mocno mną poruszyła. Szczególnie główna postać całego filmu, która wręcz ociera się o śmierć, ale więcej Wam nie zdradzam, obejrzyjcie! 4. WHAT THE HEALTH Dokument, który zdobył ogromną popularność na całym świecie. Dużo osób oświadcza, że po jego obejrzeniu, świadomie rezygnuje ze spożywania produktów odzwierzęcych. W tej produkcji pokazane są połączenia pomiędzy dietą i konkretnymi schorzeniami. Cały dokument przepełniony jest obiektywnymi opiniami, badaniami, a także argumentami, które są naprawdę konstruktywne, choć czasami ciężko w nie uwierzyć (i mówi Wam to osoba, która na diecie wegańskiej jest pond 2 lata). What the health polecam wszystkim, którzy próbują żyć świadomie, chcą wiedzieć jak najwięcej o otaczającym ich świecie, a także o tym, co ląduje na ich talerzu. I nie chodzi tutaj o kreowanie perfekcyjnego wizerunku czy dążenia do wyimaginowanych ideałów, a najprostszą w świecie, troskę o nasze zdrowie, które jest cholernie kruche. Amerykanin, Kim Andersen, próbuje rozszyfrować sporo zagadek i paradoksów spotykanych w środowisku medycznym. Mocno, mocno polecam obejrzenie tego dokumentu i wyrobienie sobie własnej opinii na poruszane w nim tematy! Dla wielu z Was okaże się bardzo zaskakujący, jestem o tym przekonana. 5. FITTEST ON EARTH: A DECADE OF FITNESS Jeśli jesteś osobą, która lubi aktywność fizyczną, sama trenuje i inspiruje się osobami, które dokonują rzeczy wręcz niemożliwych, jeśli chodzi o ludzkie ciało, koniecznie obejrzyj dokument relacjonujący międzynarodowy finał zawodów CrossFit Games z roku 2016. O co chodzi? Reebok sponsoruje zawody, w których udział może wziąć każdy. Z całego świata wyłanianych jest 40 najsprawniejszych mężczyzn i 40 kobiet. To ta grupa pojawia się w Kalifornii, gdzie przez kilka dni, bierze udział w przeróżnych konkurencjach, które są dla nich zupełną niespodzianką. Bieganie w ogromnym upale, pływanie w oceanie, mordercze, typowo crossfitowe konkurencje i sportowa rywalizacja pełna ducha walki, ale również łez, bólu i zawahań. Zwycięscy wygrywają 250 tys. dolarów. Poziom zawodów rośnie z roku na rok, a ja już nie mogę doczekać się kolejnej relacji! Dokument oglądałam z zapartym tchem! Uwielbiam patrzeć na ludzi, którzy potrafią poświęcić swojej pasji całe życie, choć dla niektórych może to być szaleństwo. Największą sympatią obdarzyłam uczestnika z długimi włosami, 6. RESURFACE Surfing, moje marzenie, które mam nadzieję, niebawem zrealizuję. Resurface trwa tylko niecałe 30 minut, ale potrafi nieźle człowieka wzruszyć. Dokument, który opowiada historię Amerykańskich weteranów wojennych, którzy… no właśnie. Wracają z wojny w stanie, w którym nie chciałby znaleźć się nikt z nas. Brak kończyn, problemy psychiczne, Zespół Szoku Pourazowego… Co jest ich terapią? Surfing! Surfing, który daje im nadzieję, radość, ekscytację. Surfing, który pomaga im wstać z łóżka i walczyć o kolejny, nowy dzień. Obejrzyjcie koniecznie. Ten króciutki dokument przypomina, jak wiele już mamy. To by było na tyle. Mam nadzieję, że znaleźliście coś dla siebie, a może dodacie coś do tego zestawienia? Wasze komentarze i polecenia są dla mnie ogromną inspiracją. Znacie inne filmy lub dokumenty produkcji Netflix, które warto obejrzeć? A może macie do polecenia film, serial, niekoniecznie netflixowy? Jeśli znacie którąś z wymienionych przeze mnie pozycji, dajcie znać, jak Wam się podobała. A ja życzę Wam dużo ciepła w serduszku, żeby łatwiej było przejść przez jesień oraz zbliżającą się zimę. Jestem w social mediach, gdzie komunikuję się z Tobą na bieżąco. Wciąż docieram do nowych czytelników, a Twoja pomoc jest przy tym niezastąpiona. Znajdziesz mnie na Facebooku, Instagramie i Bloglovin. Szczególnie polecam Ci zajrzeć na moje InstaStory, gdzie dzielę się urywkami z mojej codzienności. Wpadaj i bądźmy w kontakcie, ściskam!
Pierwsza diagnoza w zaburzeniach odżywiania jest niełatwa, ponieważ ist nieje szereg . współistniejących z tymi zaburzeniami chorób i trudności funkcjonalnych. Jednocześnie . 4.
Po bardzo dobrze przyjętym przez Was tekście o tym "Co podjadać na diecie" (jeżeli przegapiliście to serdecznie zapraszamy tutaj) postanowiliśmy pójść za ciosem i przygotować dla Was kilka ciekawych propozycji do czego najlepiej podjadać :) Wybierzemy się zatem w krótką podróż po stale rosnącej bibliotece Netflixa, w poszukiwaniu wartych obejrzenia dobrze wiecie kochamy zdrowe jedzenie i nieustannie powiększamy naszą bazę o coraz ciekawsze połączenia - obecnie w jadłospisie Vitalii znajdziecie prawie 5500 pomysłów. Dietetyczne przepisy wcale nie muszą być niesmaczne, a nasze diety online pozwalają też na wymianę potraw na Wasze ulubione. Skąd czerpiemy inspirację? Nierzadko właśnie z życia, z filmów, z ta seria przypadnie Wam do gustu lub będziecie mieli swoje spostrzeżenia i sugestie to zachęcamy do podzielenia się z nami w komentarzach. Dzisiaj, na start, przygotowaliśmy dla Was trzy kulinarne propozycje, które powinny zapewnić rozrywkę na kilka długich Table (2015)gatunek: dokumentalny produkcja: USA odcinek: 50 minutocena Filmweb: 8,2/10 ocena IMDb: 8,6/10Chef’s Table to prawdziwa uczta dla zmysłów, dlatego przestrzegamy przed oglądaniem szczególnie tych, którzy są jeszcze na etapie ćwiczenia swojej silnej woli. Niemniej jednak jest to także zdecydowanie obowiązkowa pozycja dla wszystkich, którzy lubią gotować i nieustannie poszukują kulinarnych inspiracji. Chociaż tak naprawdę każdy odbiorca powinien znaleźć tutaj coś wartościowego dla siebie. Za realizację serialu odpowiedzialny jest reżyser David Gelb, którego fani gatunku mogą kojarzyć ze świetnego dokumentu “Jiro Śni o Sushi” sprzed blisko dekady. Bohaterami jego najnowszej produkcji są najwybitniejsi szefowie kuchni, których ekipa nagraniowa odwiedzi w najróżniejszych zakątkach świata. Poznamy ich historię, warsztat, inspiracje i doświadczenia. Będziemy mieli także okazję obejrzeć prawdziwych mistrzów sztuki kulinarnej w rzecz, która zdecydowanie wyróżnia ten serial na tle innych dokumentów kulinarnych, to praca kamery i jakość obrazów. Zdjęcia jedzenia są obłędne, krajobrazy zapierają dech w piersiach, a zgrabny montaż nie pozwala na oderwanie oczu od ekranu nawet na sekundę. Co ciekawe, obrazy stanowią jedynie tło do opowiadanych przez twórców serialu właśnie historie głównych bohaterów, szefów kuchni i właścicieli najlepszych restauracji, chwytają za serca widownię na całym świecie. Historie ludzi, którzy z miłości do gotowania nierzadko popadli w obsesję, którzy nie bali się podjąć ryzyka i popełniać błędów, którzy dążyli i wciąż dążą do perfekcji. Historie kucharzy, którzy dzięki eksperymentom tworzą potrawy i połączenia absolutnie unikalne, którzy odnieśli niesamowity sukces, a inspiracje do gotowania czerpią z niezliczonych, nieoczywistych źródeł i Table to rozrywka najwyższych lotów, a każdy z 30 odcinków, podzielonych na 6 serii, to materiał do którego z przyjemnością będziemy jeszcze nie raz wracać. Bonusowo powstał także odrębny miniserial Chef's Table: Francja, poświęcony wyłącznie francuskim arcymistrzom kuchni, który poziomem naturalnie nie odbiega od oryginalnej serii. Ugly Delicious (2018)gatunek: dokumentalny produkcja: USA odcinek: 50 minutocena Filmweb: 7,7/10 ocena IMDb: 7,8/10Ugly Delicious może okazać się doskonałym dopełnieniem wyrafinowanego dania, które zaserwowano nam w Chef's Table. Gospodarz programu, David Chang, jest uznanym w środowisku restauratorem i całkiem znaną, zwłaszcza za oceanem, osobowością medialną. W serialu dokumentalnym Ugly Delicious wyrusza on w osobliwą podróż w poszukiwaniu najlepszych smaków, a każdy z odcinków został podzielony tematycznie - już w pierwszym pojawia się pytanie jak powinna smakować pizza i która jest zaletą serialu Ugly Delicious jest jego przystępna i lekka formuła. Dynamiczne tempo, oryginalni bohaterowie poszczególnych odcinków, specyficzny humor gospodarza, kapitalne anegdoty i historie pozwalają całkowicie się odprężyć, podczas pochłaniania kolejnych atutem tej produkcji jest fakt, że Chang, prywatnie właściciel renomowanej sieci restauracji Momofuku (znanych z najwyższych standardów), odpowiedzi na postawione pytania będzie próbował znaleźć w zwykłych, przydrożnych knajpkach. Dzięki temu na planie dochodzi do wielu śmiesznych i nierzadko kontrowersyjnych są też fragmenty poważniejsze, w których sztuka gotowania przeplata się z wątkami politycznymi, światopoglądowymi czy historycznymi. To bardzo ciekawa lekcja szacunku i zrozumienia dla odmiennych kultur, tradycji i Delicious doczekało się obecnie 12 odcinków, z których każdy poświęcony jest innemu rodzajowi jedzenia - serię otwiera wspomniana wcześniej pizza, następnie tacos, kuchnia domowa, raki i krewetki, grill, smażony kurczak, smażony ryż, potrawy z nadzieniem, menu dla dzieci, curry, kończąc na stekach i potrawach z mięsem. Jeżeli masz słabość do apetycznie wyglądających dań i fast foodów to pamiętaj, że oglądasz wyłącznie na własną odpowiedzialność ;)Uliczne Jedzenie (2019)gatunek: dokumentalny produkcja: USA odcinek: 30 minutocena Filmweb: 7,6/10 ocena IMDb: 8/10Uliczne Jedzenie to obraz zupełnie inny od dwóch poprzednich. To opowieść o ludzkich dramatach i tragediach, o biedzie, ale też o szczęściu, prawdziwej pasji i miłości do gotowania. Okiem kamery zajrzymy do miejsc, do których z całą pewnością nie zagląda sanepid, będziemy mieli także możliwość posłuchania chwytających za serce historii zwykłych ciekawe, za produkcję tego serialu odpowiedzialni są twórcy wspomnianego wyżej Chef's Table. I chociaż obie pozycje tak diametralnie różnią się od siebie, to podczas oglądania Ulicznego Jedzenia można dostrzec pewne podobieństwa i cały szereg zgrabnych zabiegów narracyjnych, dzięki którym również od tego dokumentu trudno oderwać bohaterami są jednak barwne, ale zupełnie anonimowe postaci, będące częścią wielomilionowych społeczności zamieszkujących największe azjatyckie metropolie. Wszechobecny harmider, zgiełk i koloryt, charakterystyczne dla tamtych regionów, dodają serialowi niezapomnianego klimatu, jednocześnie nieustannie wzbudzając ciekawość i oczywiście na drugim planie obecne jest piękne, apetyczne jedzenie. To pozycja atrakcyjna zwłaszcza dla fanów kuchni azjatyckiej, idea street food również wywodzi się właśnie z tego kontynentu. W każdym z 9 odcinków poznamy orientalne smaki, charakterystyczne odpowiednio dla Tajlandii, Japonii, Indii, Indonezji, Tajwanu, Korei Południowej, Wietnamu, Singapuru i Filipin. Oczywiście bardzo liczymy na kolejny sezon tej, w naszej ocenie, trochę niesłusznie niedocenianej, niszowej jeszcze oglądać na Netlixie?Tak naprawdę największą platformę VOD wybraliśmy całkiem przypadkowo, dlatego jeżeli znacie jakieś fajne materiały z innych źródeł, związane z kuchnią, zdrowym stylem życia, sportem lub ekologią, które Waszym zdaniem zdecydowanie warto obejrzeć, to koniecznie dajcie znać. Jeszcze raz zachęcamy do komentowania, być może widzieliście którąś z naszych propozycji i macie podobne lub całkiem odmienne opinie? :)
Nie wiem. Kontynuacja serialu „Insatiable” nie była nikomu potrzebna. W miniony piątek na Netfliksie zadebiutował 2. sezon serialu „Insatiable”. Nowa odsłona nie przynosi niestety żadnych istotnych zmian. Z nieznanych mi powodów Netflix postanowił kontynuować serial „ Insatiable ”. Mimo fali (w mojej opinii) racjonalnej
Kolejna, po Okji i Icarusie produkcja Netflixa. Właściwie poprzedzająca premierą obie produkcje, bo film Marti Noxon został zakupiony przez Netflix na Festiwalu w Sundance. Obawiałam się seansu Aż do kości. Temat jest trudny, smutny, „mój”, ale cały film zdaje się być skierowany do zupełnie innej grupy wiekowej. Być może to temat niezwykle ważny, z uwagi na wciąż obecny w internecie kult chudości. Podczas gdy „internet dorosłych” głośno krzyczy o bodypozytywności i domaga się zerwania z hołubieniem kościstych modelek, nastoletni Tumblr aż kipi od zdjęć i grafik przedstawiających niezdrową chudość, otagowaną „thinspiracja”. Dotąd brakowało produkcji, który pokazałby w dobitny sposób, że anoreksja to nie sama szczupłość, ale choroba, która więcej ma w sobie z zaburzenia niż piękna. Czy takim filmem jest To the Bone? Aż do kości to historia oparta na doświadczeniach amerykańskiej reżyserki Marti Noxon, wzbogacona historią walki Lily Collins. Współpraca duetu kobiet, które przeszły przez piekło anoreksji, dała dobry film, opowiadający w prosty i obrazowy sposób o temacie zaburzenia odżywiania. Nie perfekcyjny, nie zły. Dobry film. Kwestia tego, czego oczekujemy od produkcji. Dwudziestoletnia Ellen (Lily Collins), gwiazda thinspiracyjnej części Tumblra, mierzy się z niedającymi efektów terapiami i problemami rodzinnymi. Najlepszą metaforą sytuacji Ellen jest „gorący kartofel”. Młoda dziewczyna, obecnie okupująca piwnicę w domu ojca, została porzucona przez zmagającą się z zaburzeniami psychicznymi matkę (Lilli Taylor), która zapragnęła mieć nieco przestrzeni dla swojego związku z partnerką (Brooke Smith). Z drugiej strony balansująca na granicy śmierci dziewczyna stanowi ciężar dla macochy (Carrie Preston) i wiecznie nieobecnego ojca dziewczyny. Jedyną osobą, która stanowi dla Ellen wsparcie i której autentycznie zależy na Ellen jest jej przyrodnia siostra Kelly (Liana Liberato). Grana przez Collins bohaterka ma za sobą kilka nieudanych terapii, z których została wyrzucona za brak współpracy i ironiczne komentarze pod adresem innych pacjentów. Netflix / Gilles Mingasson Ostatnią deską ratunku jest kosztowna i dostępna jedynie dla wybranych terapia eksperymentalna, którą prowadzi doktor William Beckham (Keanu Reeves). Jeśli widz spodziewa się terapii rodem z Panaceum, może poczuć się zawiedziony. W Aż do kości nie ma miejsca na intrygę, wielość wątków i nagłe zwroty akcji. Terapia Beckhama jest eksperymentem w pełnym tego słowa znaczeniu. W „domu” prowadzonym przez doktora znajduje się już 5 osób z zaburzeniami odżywiania, zarówno anoreksją, jak i bulimią. Między innymi Luke (Alex Sharp), kontuzjowany tancerz baletowy, czarnoskóra Kendra (Lindsey McDowell), zmagająca się z bulimią, zafascynowana jednorożcami Pearl (Maya Eshet) czy ciężarna Megan (Leslie Bibb), walcząca o podtrzymanie ciąży. Można odnieść wrażenie, że Ellen budzi w tym „domu osobowości” podziw. W jednej ze scen Luke odwołuje się do jej twórczości internetowej, niejako budząc drzemiące demony. Gilles Mingasson / Netflix Film poprzedza ostrzeżenie Netflixa, że przedstawione sceny mogą być drastyczne i nie powinny stanowić inspiracji dla oglądających. Można byłoby spodziewać się ostrych scen, jednak wyrazistość wymowy filmu nie czai się w obrazach, ale słowach. Jednym z pobocznych wątków, który doprowadził Ellen do obecnego stanu, jest wspomniana przez Luke’a śmierć jednej z jej fanek, zainspirowanej rysunkami tworzonymi przez bohaterkę. Rodzice dziewczyny wysyłają Ellen jej zdjęcia oraz pożegnalny list. Gilles Mingasson / Netflix Czy To the Bone jest dobrym filmem o zaburzeniach odżywiania? Niezupełnie. Przedstawia rytuały i zwyczaje osób dotkniętych anoreksją. Ellen potrafi momentalnie obliczyć kaloryczność potraw znajdujących się na talerzu, kompulsywnie sprawdza, czy jest w stanie objąć kciukiem i palcem wskazującym ramię. Gdy pochyla się nad wagą, widz może policzyć jej kręgi. Jej zdystansowanie do całego świata, ukrywanie się za ironią, pospiesznie zrobiony kok, stale obecny eyeliner i złośliwe komentarze, tworzą z bohaterki coś na kształt zmanierowanej, niedożywionej gwiazdy koszmaru, wyssanej z radości życia. Mimo dosłownych obrazów, film pozbawiony jest przykrych przykrych scen. Nie jest to produkcja ocierająca się o dokument o zaburzeniach, która na koniec wyjaśni jak sobie z nimi radzić magicznym sposobem. Sposób ten nie ma nic z magii: chcieć słuchać drugiej strony (jednocześnie dostarcza Ellen tego, czego najbardziej brakuje jej w relacjach z innymi). Uniwersalna recepta serwowana przez doktora Beckhama: bohaterka sama musi chcieć wrócić do zdrowia. Kolejny niezbyt udany wątek to flirt Ellie i Luke’a. Luke na początku irytuje swoim przerysowanym zachowaniem i nadmierną pewnością siebie. W miarę rozwoju akcji i poznaniem jego historii, irytuje coraz mniej. Mimo pretensjonalnej kreacji, jest bodaj jedyną postacią z pierwszego planu, która nie wydaje się papierowa. Reeves nie wykracza poza krążący po internecie mem (mający smutny podtekst). Collins, poza nielicznymi momentami, wyraża smutek i wyczerpanie. Dwójka aktorów jest w stanie grać kilka poziomów wyżej. Podejrzewam, że wiele do powiedzenia mają źle rozpisane role. Wątek Ellen i Luke’a oraz liczne sceny podchodzące pod zamysł artystyczny (np. taniec w deszczu, „sen” Ellen) plasują film w kategorii „Teen Choice”. Gilles Mingasson / Netflix To co uniwersalne w filmie i co jest jego siłą, to ukazanie źródeł powstania zaburzeń, takich jak anoreksja. Szczególnie wymowna jest scena rodzinnej terapii, podczas której matka Ellen nie potrafi przestać sprzeczać się z jej macochą. Obie kobiety nie dostrzegają prawdziwego problemu młodej bohaterki. Wiecznie nieobecny ojciec, odrzucenie przez matkę, w efekcie chowanie się za ironią i w bezpiecznym kokonie anoreksji. W pamięć zapada scena, w której Ellen odbudowuje w symboliczny sposób relację z matką. Aż do kości to słodko-gorzka produkcja. Nieco humoru, nieco dramatyzmu. Kilka uniwersalnych prawd o miłości. Wątek z Tumblrem wymowny, ale zaburzający pointę. Szczególnie polecam rodzicom dojrzewających nastolatków. Anoreksja nie bierze się z okładek z modelkami, Tumblra czy Instagrama. Bierze się z nieobecności rodziców w kluczowym dla dziecka momencie i deficytu bezwarunkowej miłości. 3/5
The Bleeding Edge. This is one of the best medical health documentaries on Netflix right now. It calls out the medical device industry, taking a look at the lack of regulations and how oversights from the FDA are costing millions of dollars and thousands of lives each year. Pandemic: How to prevent an outbreak.
Strona główna Blog Taylor Swift opowiada o zaburzeniach odżywiania BBlog 7 kwietnia 2022 W nowym dokumencie o swoim życiu, Miss Americana, Taylor Swift opowiada o swoich zmaganiach z zaburzeniami odżywiania. Film, który jest obecnie dostępny w serwisie Netflix, miał swoją premierę na festiwalu Sundance. W jednym z odcinków filmu pokazano montaż obraźliwych komentarzy na temat Swift, które pojawiły się w mediach na przestrzeni lat, a w jednym z nich zauważono, że Swift wygląda "zbyt chudo, że to przeszkadza". Okazuje się, że przeszkadzało to również piosenkarce. "I Wasn't Eating" W filmie Swift opowiada, że kiedy zobaczyła "zdjęcie, na którym wyglądałam, jakby mój brzuszek był za duży, albo (...) ktoś powiedział, że wyglądam jakbym była w ciąży (...), to po prostu spowodowało, że zaczęłam się trochę głodzić i przestałam jeść". Podczas trasy koncertowej w 2015 roku Swift przyznała, że jej restrykcyjne zachowania miały wpływ na jej występy i sprawiały, że czuła się, "jakbym miała zemdleć pod koniec występu lub w jego środku" - stwierdziła. Dodając: "Zdarzyło się to tylko kilka razy i nie jestem z tego w żaden sposób dumna". Ujawniła również, że zaprzeczyłaby, jakoby miała problem, gdy ludzie konfrontowali ją z jej wagą. "Każdemu bym broniła: 'O czym ty mówisz? Oczywiście, że jem. Dużo ćwiczę" - powiedziała w filmie. "I rzeczywiście dużo ćwiczyłam. Ale nie jadłam". "Zarejestrowałam to jako karę" W ostatnim wywiadzie dla Variety, Swift rozwinęła początki swoich zachowań i wpływ, jaki tabloidy miały na nią w młodym wieku. "Pamiętam, że kiedy miałam 18 lat, po raz pierwszy byłam na okładce magazynu, a nagłówek brzmiał 'W ciąży w wieku 18 lat?'", powiedziała. "A to dlatego, że miałam na sobie coś, co sprawiło, że mój dolny brzuch nie wyglądał płasko. Więc potraktowałam to jako karę". Potem wchodziłam na sesję zdjęciową, byłam w przymierzalni, a ktoś z pracowników magazynu mówił: "To niesamowite, że mieścisz się w próbne rozmiary". Zazwyczaj musimy przerabiać sukienki, a tu możemy je zdjąć prosto z wybiegu i założyć na ciebie! Potraktowałam to jako poklepanie po głowie". "Rejestrujesz to wystarczająco dużo razy i po prostu zaczynasz dostosowywać wszystko w kierunku pochwał i kar, w tym własne ciało". Dziś Swift informuje, że praktykuje pozytywne myślenie, gdy ma pokusę osądzania siebie. Mówi sobie: "Nie. Już tego nie robimy, bo lepiej jest myśleć, że wygląda się grubo, niż że jest się chorym". Obraz ciała w popkulturze Lana Wilson, dyrektor Miss Americana ujawniła, że jest dumna ze Swift, że mówi o swoich głęboko osobistych problemach. "To jedna z moich ulubionych sekwencji w filmie" - mówi. "Byłam oczywiście zaskoczona. Ale bardzo podoba mi się to, że ona tak jakby głośno o tym myśli. Każda kobieta zobaczy w tej sekwencji siebie. Nie mam co do tego wątpliwości." Wilson zwraca również uwagę na to, że wiele lat temu były też inne osoby, które nie uważały, że piosenkarka jest zbyt szczupła. "Można też po prostu nie zauważać, że ludzie są naprawdę chudzi, ponieważ wszyscy tak bardzo przyzwyczailiśmy się do widoku kobiet na okładkach magazynów, które są niezdrowo chude, i to się unormowało". Nawet ci, którzy nie są celebrytami, są krytykowani - zauważa filmowiec. "To jest nieustanne i mogę to powiedzieć jako kobieta: To dla mnie niesamowite, jak ludzie ciągle mówią: "Wyglądasz chudo" albo "Przytyłaś". Mówią tak ludzie, których ledwie znasz. To okropne uczucie, z którym nie da się wygrać w żaden sposób. Dlatego uważam, że to naprawdę odważne, że ktoś, kto jest wzorem dla tak wielu dziewcząt i kobiet, mówi o tym szczerze. Myślę, że będzie to miało ogromny wpływ". Zaburzenia odżywiania W Stanach Zjednoczonych na zaburzenia odżywiania cierpi co najmniej 30 milionów osób w różnym wieku i płci, a co 62 minuty co najmniej jedna osoba umiera w bezpośrednim następstwie zaburzeń odżywiania. Uważane za proces uzależnienia, zaburzenia odżywiania mogą powodować poważne konsekwencje społeczne, finansowe, duchowe i fizyczne zagrażające życiu. Życie z osobą cierpiącą na to zaburzenie powoduje powstawanie sekretów, kłamstw i braku kontroli, które zawsze zaprzątają umysł. Ponadto wiele osób cierpiących na zaburzenia odżywiania cierpi również na depresję, zaburzenia lękowe, zaburzenia osobowości i nadużywa substancji psychoaktywnych. Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich zmaga się z zaburzeniami odżywiania, nie jest za późno, aby znaleźć pomoc.
Zobacz: O nas, aby dowiedzieć się więcej o Instytucie Serca, Naczyń i Klatki Piersiowej Sydella i Arnolda Millerów. Kontakt Jeśli potrzebujesz więcej informacji, kliknij tutaj, aby się z nami skontaktować, porozmawiaj online z pielęgniarką lub zadzwoń do pielęgniarki ds. zasobów i informacji Instytutu Miller Family pod numer 216.
Jednym ze skutków bulimii jest utrata masy ciala bo wszystko co te osoby jedzą zwracają więc nie wiem w jaki sposob mialyby przytyc Odpowiedz @xlicjx Zazwyczaj bulimia polega na tym, że dana osoba stosuje bardzo restrekcyjne diety, z dnia na dzień albo nie je wcale, a potem ma napad jedzenia przez głodówkę, co powoduje poczucie winy, przez co wymiotuje. Pamiętajmy też, że proces trawienia zaczyna się w ustach (cukry, węglowodany), a więc to, że dana osoba zwymiotuje, nie znaczy, że pozbywa się wszystkich kalorii z jedzenia Odpowiedz1 13/13 Ciekawe czemu haha Odpowiedz1 Moja droga otuż troszeczke się mylisz poniewarz w ortorekcji dziewczyny widzą i uwarzają się za grube a w anoreksji dziewczyną chodzi tylko o kiloramy co łonczy się z otyłością nigdy im nie zawiele zamykają się w świecie cyfer a co do ciąrzy to nie nie mogą tymbardziej w powarznym stadium choroby bo zanika im okres więc nie nie mogą mieć dzieci 😀to tak tylko żebyś nie była w błędzie a tak troche z logiku jeśli nie czują popendu seksualnego to w jaki sposub dzecko miało powstać? 💗 Odpowiedz1 @Tajemniczy_Ktos przepraszam cię ale ja jej nie wytykam błędów tylko zwróvviłam uwagę a gdyby autorce to przeszkadzało sama by mi odpowiedziała więc niema powodu żebyć się wtrącącała i robiła gówno burze ;) tego zx nie przeczytałąm albo nie zauwarzyłam bo karzdypopełnia błendy😀 a w zakresie tych zaburzeń takich jak bulimia ortorekcja czy anorekcja trochę wiem bo się tym interesuje i dużo o tym czytam. Odpowiedz @Frajereczka Moja droga, polecam przestudiować słownik ortograficzny, a później poprawiać innych ;) Może nie czuć pociągu seksualnego, ale może dojść do stosunku wyłącznie w celu zajścia w ciążę :l Odpowiedz1 pokaż więcej odpowiedzi (1) Twój wynik: 12/13 Świetnie! Odpowiedziałeś poprawnie na wszystkie lub prawie wszystkie pytania. Bardzo dużo wiesz o zaburzeniach odżywiania. Podziel się wynikiem w komentarzu. Odpowiedz1 12/13, źle zrozumiałam ostatnie pytanie 😅 Odpowiedz1 Twój wynik: 13/13 Świetnie! Odpowiedz1
Piąta edycja wydarzenia TEDxMarcinekSchool została zorganizowana w 1LO im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu 21 lutego 2020. Czy zdarza się Wam nie rozumieć
Idziemy o zakład, że co najmniej kilka z tych pozycji zainspiruje was do eksperymentów z dietą i zmusi do spojrzenia na siebie nie tylko przez pryzmat zgrabnego chęć coś zmienić, trochę o siebie zadbać, ale nie wiecie od czego zacząć? Mamy dla was dobrą wiadomość! Jeśli motywacyjne przemowy trenerek wprawiają was z zakłopotanie i mają odwrotny od zamierzonego efekt, a mnogość i dostępność kolejnych diet wcale nie sprawiają, że po nie sięgacie, może warto zacząć trochę delikatniej? Netflix przygotował kilka dokumentów dzięki którym poczujecie chęć zmiany i spojrzycie inaczej na zagadnienia związane z takimi kwestiami jak wegetarianizm, plaga otyłości czy żywność modyfikowana genetycznie. Ale uwaga - niektóre z nich są tylko dla widzów o mocnych nerwach! Zobacz także: Co jeść w trakcie okresu? Tych kilka składników doda Ci mocy! >>> Galeria (9 zdjęć)
Zaburzenia odżywiania to znacznie więcej niż anoreksja czy bulimia. W rzeczywistości, na mniej skrajne formy zaburzeń odżywiania, cierpli wielu z nas.🤲 Więc
HLG Studios na YouTubeŚwiadek, że ktoś cierpi na zaburzenie odżywiania, nie powinien być wygodny do tak odświeżające było obejrzenie krótkiego filmu „Binge” o Angeli, młodej przedsiębiorczyni cukierniczej, która zmaga się z jest szorstki i obrzydliwy i pokazuje, jak tragiczne mogą być zaburzenia aktorka Angela Gulner i współtwórca Yuri Baranovsky postanowili napisać „Binge”, aby pokazać prawdziwą, brzydką stronę bulimii, a także dodać komicznej ulgi, podkreślając, jak skomplikowani i pomieszani jesteśmy wszyscy absolwentka Harvardu z licencjatem z teatru, psychologii i studiów kobiecych, przeprowadziła się do LA, aby kontynuować działalność aktorską. Kiedy zmęczyło ją nie rezerwacja ról, postanowiła opowiedzieć własną siły z Yuri, żydowską uchodźczynią i twórczynią Happy Little Guillotine Studios, połączyli swoje „popieprzone poczucie humoru”, aby opowiedzieć historię niespokojnej młodej kobiety z wklejonymi w ciasto ustami uzależnionymi od kontrolowania i wykorzystywania swojego nie musiałem walczyć z zaburzeniami odżywiania, ale jak wiele kobiet, które znam, próbowałem wcześniej rzucić także z ciągłym wewnętrznym dialogiem między tym, jak chcę traktować swoje ciało, a tym, jak społeczeństwo mówi mi, że powinienem je ten film i rozmawiając z Angelą, uświadomiłem sobie wiele na temat zaburzeń odżywiania i przedstawiania ich przez nie zdołało zwrócić uwagi na zaburzenia odżywiania poprzez pewnym momencie Angela mówi: „To nie są lata 90. Nikt już nie ma zaburzeń odżywiania. ”Ale według National Association Disorder Association (NEDA) w Stanach Zjednoczonych 20 milionów kobiet i 10 milionów mężczyzn cierpi na klinicznie znaczące zaburzenie odżywiania w pewnym momencie swojego to więc bezpośredni komentarz do tego, jak społeczeństwo postrzega obecnie zaburzenia romantyczni w filmach takich jak „Center Stage” i „Black Swan” oraz programach takich jak „Gossip Girl” i „Skins”. W tych filmach lub programach kobiety zajmujące się zaburzeniami odżywiania są często przedstawiane jako piękne i używają również zaburzeń odżywiania, aby humanizować swoje postacie. Są postrzegane jako wszechogarniające cechy postaci i tylko kolejny punkt do kontynuacji od czasu do czasu wykorzystuje zaburzenia odżywiania jako narzędzia do opowiadania historii, zamiast wykorzystywać je jako platformę w celu zapewnienia prawdziwej świadomości co powiedziano nam, że jest „ładne”, zostało w dużej mierze przedstawione przez pierwszej połowie pilotki Angela ma na sobie sukienkę typu bodycon, która głośno mówi o presji społecznej, z jaką spotykają się Bodycon są skrótem od świadomych ciała, a projekt został spopularyzowany w latach 90. przez - zgadłeś - bogatego białego mężczyznę o imieniu Herve Leger.„Lubię sprawiać, by kobiety wyglądały pięknie, chcąc się podobać i być zauważonym” - wyjaśnił o swoim więc, jego powodem zakładania sukienki jest to, że kobiety chcą zadowolić ludzi swoim wyglądem, a najlepszym sposobem na to jest pokazanie każdej także: „Projektowanie ubrań nie jest tak naprawdę tajemnicą, o ile pamiętasz o jednej ważnej rzeczy - ciele”.Racja, więc projektowanie mody jest proste, ludzie. Musisz tylko pamiętać, że mężczyźni chcą widzieć kobiece kształty, a kobiety chcą je pochwalić, by zadowolić sukni Angeli jest tak potężna, ponieważ wydaje się, że nie obchodzi ją jej wygląd, a mimo to jest nieustannie krzywa jest podkreślona i wyeksponowana, co prawdopodobnie dokładnie tak samo czuje się w workowatym swetrze i odżywiania przenikają do innych wad i pilocie widzimy, jak Angela używa swojej seksualności i alkoholu, aby odwrócić uwagę od chociaż są to dla niej oczywiste kule, jest jeszcze jedna subtelna kula, która wiele mówi jej postaci: kubek do kawy, który kradnie ze stojaka na jedną początku filmu ma jedną noc z dziwnym ranka budzi się z mężczyzną trzymającym kubek, który mówi: „Mój drugi kubek to twoja mama”.Kradnie kubek, a następnie zabiera go ze sobą postrzegają ten kubek jako przypomnienie jej złej decyzji, ale odzyskała go jako coś, na co wstydzić się spania z dziwnym, starszym facetem, uważa, że kubek jest dziwaczny i postanawia nosić go jako reprezentuje również ciężar, który nosi ze sobą, a następnie przekształca się w coś jej ochrona, jej koc mówi Elite Daily,Dla mnie nie chciałem puszczać tego kubka przez cały czas, kiedy kręciliśmy. Trzymałem się tego przez drogie życie. To było moje bezpieczne miejsce. Stałam się moją postacią „w” postaci, która naprawdę wpłynęła na Angelę. Poszukuję kontroli, ale nigdy jej nie otrzymuję. Kubek reprezentował zarówno impulsywność Angeli, jak i jej potrzebę posiadania COKOLWIEK, WSZYSTKIEGO, na co mogliby się uchwycić, żeby nie odpłynęła....Bulimia to błędne tym filmie są dwie sekwencje przedstawiające toczącą się bitwę, przez którą przechodzą ludzie z bitwa jest pokazywana podczas strzału, gdy Angela przygotowuje ciasto w tle gra „Never Met” w tle sprawia, że strzał długo pozostaje na torcie, co ją cofa się, wyglądając na przerażoną, prawie tak, jakby boi się być w tym samym pokoju z wyjaśnia,Początkowo nie byliśmy pewni, czy to zadziała, ale teraz jest to jedna z moich ulubionych części. Tekst piosenki poniżej (mamy nadzieję) podkreśla obraźliwą historię miłosną, którą Angela ma ze sobą i z bulimią. W szaleństwie jest medytacja i spokój, a potem ogromne emocjonalne załamanie, kiedy zdaje sobie sprawę z tego, co zrobiła. Jeszcze sekwencja to montaż Angeli jedzącej, ćwiczącej, wymiotującej, uderzającej się w brzuch, ważącej się, żującej i plującej sekwencja naprawdę zamyka zmagania osób z zaburzeniami odżywiania, które przechodzą przez zamknięte nie jest upiększone, ciche cierpienie. Wypycha twoją twarz tyloma babeczkami, ile możesz, a następnie natychmiast zostajesz winny robienia 100 przysiadów i próbowania rzygania lub oddawania go z nie zna rozmiaru ani ludzie myślą o zaburzeniach odżywiania, myślą o pięknej, tragicznie szczupłej i słabej białej przyznaje, że popadła w niektóre z tych stereotypów i dlatego próbuje przełamać to przekonanie na inne sposoby.„Te choroby dotykają każdego. Szczególnie czarne kobiety nie mogą mieć zaburzeń jedzenia w tej kulturze. Ich doświadczenia są często pomijane, a to bzdury. To musi się zmienić”, mówi wyjaśnić to w „Binge”, czarna kobieta wychodzi przez drzwi ośrodka leczenia zaburzeń odżywiania, podczas gdy Angela sprawdza denerwuje się obecnością Angeli i wyraża, że nie chce być otoczona cienkimi, białymi jej pocieszyć fakt, że ludzie tacy jak ona również cierpią i że nie jest wyjaśnia, że w przyszłych odcinkach będzie także różnorodna grupa osób, które będą rozwijać swoje historie podczas leczenia z częścią uzyskania pomocy jest decyzja o jej wyjaśnia, że wszyscy możemy odnosić się do charakteru Angeli, mówiąc,Kiedy po raz pierwszy postanowiliśmy napisać pilot, jedyną rzeczą, o której dużo rozmawialiśmy, jest to, że wszyscy mamy trochę tego, co ma Angela. Wszyscy jesteśmy trochę autodestrukcyjni, trochę poza kontrolą, a szczególnie uzależniający. Każdy ma jakieś uzależnienie w serialu, niektórzy niekoniecznie są kliniczni ... Zafascynowało nas to spektrum, w którym ktoś jak Angela może być na skraju, ale inni mogą być daleko, daleko, ale wykazują bardzo podobne jest to, że to tylko i Yuri mają już pomysł, gdzie wziąć następne trzy sezony, w tym korzystając z „kliniki”, aby zaprezentować wiele różnych rodzajów zaburzeń odżywiania się (i bardzo różnych ludzi, którzy mają nieszczęście je mieć) oraz sposób leczenia oni pracują ”, dzieli się „Binge” jest luźno oparta na swoim życiu, Angela dzieli się zachęcającą radą:Byłem chory przez 10 lat - wyzdrowiałem po czterech miesiącach. To jest tego warte. Nie jesteś sam. Nie musicie ty lub ktoś, kogo znasz, zmaga się z zaburzeniami odżywiania, National Association Disorder Association (NEDA) jest tutaj, aby Ci na bezpłatną, poufną linię pomocy pod numer 1-800-931-2237Kliknij, aby czat z wolontariuszem NEDA HelplineW sytuacjach kryzysowych, napisz „NEDA” pod numer 741741, aby połączyć się z przeszkolonym wolontariuszem w Crisis Text Line.
SpaceCamp. Zdjęcie dzięki uprzejmości Amazon.com. „SpaceCamp” to obowiązkowy film dla każdego utalentowanego dziecka, które kocha kosmos. W tym filmie jest przedstawiony prawie każdy rodzaj uzdolnionej nastolatka: „mózg”, dzieciak, którego nie obchodzi, dziewczyna, która wydaje się ogłupiać.
Kino jest sztuką, a jednocześnie narzędziem, które pozwala na refleksję i uwidocznienie wielu problemów społeczeństwa. W dziedzinie zdrowia psychicznego widzimy, jak wiele filmów pojawiło się w kinie, które poruszają różnorodne tematy, zwłaszcza związane z cierpieniem psychicznym i różnymi zaburzeniami psychicznymi istniejący. W tym artykule przyjrzymy się 11 filmy o zaburzeniach odżywiania, grupa bardzo poważnych zaburzeń, które dotarły na duży ekran; Dwóch z nich zrobiło to szczególnie: anoreksja i bulimia. Powiązany artykuł: „10 najczęstszych zaburzeń odżywiania" Polecane filmy o zaburzeniach odżywiania W wyniku tego, co widzieliśmy we wstępie, z zakresu psychopatologii, grupa zaburzeń szeroko przedstawiane w filmach, czy zaburzenia odżywiania czy zaburzenia zachowania żywność (TCA). To prawda, że większość filmów o zaburzeniach odżywiania przedstawia anoreksję i in w mniejszym stopniu bulimia, a niewielu mówi o innych zaburzeniach odżywiania, takich jak na przykład zaburzenie z napadami objadania się. Jeśli jednak pomyślimy o występowaniu anoreksji i bulimii, nie jest to takie dziwne, ponieważ według DSM-5 (Podręcznik statystyczny zaburzeń psychicznych) do 0,5% populacji cierpi na anoreksję (90% to kobiety), a od 1-3% na bulimię (W tym przypadku również 90% to kobiety). Nasilenie tych zaburzeń jest bardzo duże, podobnie jak ich następstwa, więc łatwo je Rozumiem, że te zaburzenia odżywiania dotarły na duży ekran w wielu filmach. Tutaj znajdziesz wybór kilku filmów o zaburzeniach odżywiania (z różnych epok). 1. Wspólny sekret (2000) Film wyreżyserowany przez Katt Shea, który skupia się na zaburzeniu odżywiania (ED) bulimii. Jej bohaterką jest aktorka Alison Lohman, która gra Beth, córkę psychologa dziecięcego. Jej matka wkrótce zauważy, jak Alison zachowuje się w coraz bardziej wymagający sposób. Sprawy się komplikują, ale w rezultacie wzmacnia się więź między matką a córką. Możesz być zainteresowany: "Bulimia nervosa: zaburzenia objadania się i wymiotów" 2. Czarny łabędź (2010) Klasyk wyreżyserowany przez reżysera Darrena Aronofsky'ego, z udziałem Natalie Portman. W tym filmie „głównym tematem” nie są zaburzenia odżywiania, jednak pojawiają się one w nim w parze z jej bohater, mając obsesję na punkcie perfekcji, dochodzi do ujawnienia symptomów związanych z tym typem zaburzenia. Bohaterka chce odnieść sukces w świecie baletu, dlatego napotyka wiele przeszkód, w tym samą siebie. Ponadto spójrz na wszystkie koszty chudości, tak charakterystycznej dla profesjonalistów w tym sektorze. 3. Z miłości do Nancy (1994) Film, nieco starszy od poprzednich, opowiada autobiograficzną historię amerykańskiej aktorki Tracey Gold, która gra rolę Nancy. Nancy reprezentuje swoją własną historię i doświadczenie poprzez związane z nią zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) anoreksja. W filmie, który jest ostry, widzimy jego cierpienie, a także ludzi wokół niego. 4. Prawie idealna córka Najlepsza mała dziewczynka na świecie (1981) To z pewnością jeden z pierwszych filmów poświęconych zaburzeniom odżywiania, które poruszają tematykę anoreksji. Jego główną aktorką jest Jennifer Jason Leigh, która doświadcza wszystkich typowych objawów tego agresywnego zaburzenia: wymioty, obsesja intensywnego wysiłku fizycznego, obsesja, by pozostać „szczupłym” i nie przytyć ani grama ... Jako istotne dane filmu pojawia się również lekarz, który zajmuje się jego sprawą i który zastanawia się nad wielkimi liczba zgonów związanych z anoreksją i na wagę modeli pasów startowych w obsesji cienkość. 5. Do kości (2017) Nowszym filmem, który możemy znaleźć na platformach takich jak Netflix, jest „To the Bone”, jeden z utwory audiowizualne, w których zaburzenia odżywiania stają się ważniejsze dla wątek. W roli głównej Lily Collins, opowiada nam o doświadczeniu dziewczyny, Ellen, która mieć ciężką anoreksję. Ellen trafia do swego rodzaju ośrodka, w którym poprosi o pomoc i gdzie będzie leczona przez niekonwencjonalnego lekarza. 6. Strach przed jedzeniem (chudy) (2006) Kolejny film o zaburzeniach odżywiania to „Strach przed jedzeniem”, choć w tym przypadku to bardziej dokumentalny. Film, który otrzymał bardzo dobre recenzje, pokazuje nam poważne efekty, jakie anoreksja fizyczna i psychiczna czterech kobiet w różnym wieku (od piętnastu do trzydziestu lat) lat). Te kobiety wracają do zdrowia po swoich zaburzeniach w centralnej Florydzie. Ten film nie skupia się tak bardzo na zaburzeniach odżywiania, ale na możliwych metodach leczenia i ich wpływie na pacjentów. 7. Kuzyn Amore (2004) Włoski film w reżyserii Matteo Garrone'a i Massimo Gaudioso, to film dramatyczny i erotyczny, oparty na powieści Marco Marioliniego. Film różni się nieco od poprzednich, ponieważ skupia się na idealizacji i męskiej obsesji na punkcie nadmiernie szczupłych kobiet. Dzięki niej widzimy, jak jej bohater, Vittorio, ma obsesję na punkcie tego typu kobiet. Zakochuje się w Soni, która nie ma dla niego idealnej wagi, dlatego postanawia schudnąć, choć zaczyna się koszmar. 8. Przerwana niewinność (1999) Kolejnym ze świetnych filmów, w których ważną rolę odgrywają zaburzenia odżywiania, jest „Przerwana niewinność”, z udziałem Winony Ryder. Film skupia się nie tylko na zaburzeniach odżywiania (zarówno anoreksji, jak i bulimii), ale także na kolejnej serii zaburzeń i/lub objawów, które często pojawiają się w okresie dojrzewania. 9. Być grubym jak ja być grubym jak ja (2007) Jak widać, większość filmów o zaburzeniach odżywiania leczy anoreksję, zapominając o innych zaburzeniach psychicznych. Z drugiej strony „bycie grubym jak ja” leczy inny ED: zaburzenie z napadami objadania się. W roli głównej Kaley Cuoco, wcielająca się w Aly Schimdt, ładną, szczupłą dziewczynę, która bierze udział w konkursie na pieniądze, choć jest on skierowany do osób z nadwagą. W rezultacie Aly zostaje wyśmiana. Możesz być zainteresowany: "Zaburzenie napadowego objadania się: przyczyny, konsekwencje i leczenie" 10. Głód do granic możliwości (2015) Innym filmem o zaburzeniach odżywiania jest „Głód do granic”. Z tej okazji to skupia się na grupach wsparcia, które rodzą się w Internecie, aby pomóc tego typu pacjentomChociaż, jak zobaczymy na filmie, mogą one wyrządzić realne szkody, jeśli nie zostaną wykonane przez wykwalifikowane osoby. Tak będzie żyła bohaterka filmu, Hannah, tancerka z anoreksją, która pogarsza się w wyniku dołączenia do tych grup czatowych, które są bardzo szkodliwe dla jej zdrowia psychicznego i fizycznego. 11. Złe nawyki (2005) Meksykański film w reżyserii Simóna Brossa, który wyjaśnia życie rodziny z różnymi zaburzeniami odżywiania. Jest o krytyka społeczna narzucania powszechnie akceptowanych kanonów piękna. W fabule matka wstydzi się nadwagi córki. Odniesienia bibliograficzne: Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne -APA- (2014). DSM-5. Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych. Madryt: Panamericana. Madruga, D., Leis, R. i Lambruschini, N. (2010). Zaburzenia zachowania żywieniowego: jadłowstręt psychiczny i bulimia psychiczna. Protokoły diagnostyczno-terapeutyczne Gastroenterologii Dziecięcej, Hepatologii i Żywienia SEGHNP-AEP: 325-339. Salinas, (2011). Media, ideały piękna i przejaw anoreksji. Punkt zerowy, 16 (23): 18-24.
ZRRp. cfhg9zi1vw.pages.dev/92cfhg9zi1vw.pages.dev/17cfhg9zi1vw.pages.dev/37cfhg9zi1vw.pages.dev/80cfhg9zi1vw.pages.dev/20cfhg9zi1vw.pages.dev/75cfhg9zi1vw.pages.dev/61cfhg9zi1vw.pages.dev/23
filmy o zaburzeniach odżywiania netflix
