›Klawiatura ekranowa w Windows – jak włączyć? 16:11Źródło zdjęć: © Materiał prasowy | Materiały prasoweCzasami zwykła klawiatura dołączona do komputera sprawia nam problemy albo nagle psuje się w ważnym momencie, w konsekwencji czego nie jesteśmy w stanie np. dokończyć swojej pracy. Na szczęście system Windows został wyposażony w usprawnienia, które pomagają w użytkowaniu komputera. Jednym z takich usprawnień jest klawiatura ekranowa w Windows – sposoby włączaniaKlawiaturę ekranową w systemie Windows możemy włączyć na kilka sposobów, w zależności od wersji systemu sposobem – i jednocześnie najprostszym oraz najszybszym – jest uruchomienie klawiatury ekranowej poleceniem „osk” w „Uruchom”. Żeby to zrobić, należy wejść w „Start” i w pasku do wyszukiwania wpisać polecenie „Uruchom”.Innym sposobem jest uruchomienie klawiatury ekranowej przez Panel Sterowania. Tam znajduje się funkcja „Centrum ułatwień dostępu”, która gromadzi wszelkie inne opcje ułatwiające pracę na komputerze, np. lupę, co jest świetnym rozwiązaniem dla systemie Windows XP, Windows Vista, Windows 7 możemy także uruchomić klawiaturę ekranową w panelu „Start” na dolnym pasku. Wyszukujemy tam opcję „Wszystkie programy”/ „Programy”, następnie wchodzimy do „Akcesoriów”, a potem „Ułatwienia dostępu”. Tam znajduje się „Klawiatura ekranowa”.W systemie Windows 8 wybieramy panel „Wyszukiwanie”, wpisujemy w oknie wyszukiwania „Klawiatura ekranowa”.W systemie Windows 10 klikamy w ikonkę „Start”, potem wybieramy pozycję „Ustawienia”, następnie „Ułatwienia dostępu” i „Klawiatura”.Klawiatura ekranowa w Windows – opcjeKiedy uruchomimy klawiaturę ekranową, możemy ustawić kilka opcji korzystania z niej. Po prawej stronie wirtualnej klawiatury Windows znajduje się przycisk „Opcje”. Mamy możliwość: włączenia i wyłączenia dźwięku klawiszy, podświetlenia klawiszy podczas pisania, włączenia i wyłączenia klawiatury numerycznej, aktywowania klawiszy po najechaniu na nie wskaźnikiem (nie musimy klikać myszką na klawisz), użycia funkcji „przeglądaj klawisze” użycia funkcji podpowiadania tekstu, dzięki której klawiatura ekranowa sugeruje wyrazy podczas pisania.
Test i recenzja Dark Project KD104A – optyczna i cudowna. Od paru lat aktywnie narzekam na klawiatury oparte o przełączniki kontaktowe, które w mojej opinii powinny ustępować już znacznie lepszej i ciekawszej technologii, takiej jak optyczna czy nawet magnetyczna. Niestety, do tego potrzeba zmiany trendu wśród producentów i
Wyłożylibyście trzy stówy na klawiaturę membranową? Jeśli tak, to w przypadku modelu Apex 3 od SteelSeries będziecie mieć taką okazję. Pudełko i dołączone wyposażenie Jeśli kiedykolwiek mieliście styczność z produktami Steelseries, to nie zdziwicie się, kiedy przywita Was pudełko w charakterystycznej dla producenta kolorystyce. W środku? Nie za bogato, ale tradycyjnie. W solidnym kartonie i osobnych foliowych osłonkach znajdziemy magnetyczną podkładkę pod nadgarstek, samą klawiaturę oraz książeczkę z najważniejszymi informacjami o klawiaturze. Najważniejsze cechy Apex 3 Klawiatura pełnowymiarowa z podkładką pod nadgarstkiMateriał: wysokiej jakości tworzywo sztuczneMechanizm membranowy “SteelSeries Whisper-Quiet Switches”Wymiary: 444,7 x 151,62 x 39,69 mmWaga: 816 gramów180-centymetrowy przewód USB w gumowej osłonieKanaliki do odprowadzenia przewoduPodświetlenie RGB 10-strefoweWsparcie aplikacjiPrzyciski multimedialne, funkcyjne i makrN-Key rollover do 24 klawiszyGwarancja: 2 lata Materiały, design i wykonanie Idąc stereotypami, klawiatury membranowe kojarzą się zwykle z marną jakością i nic dziwnego, bo na rynku przyzwyczailiśmy się do modeli za 100, 50, a nawet 20 złotych. Wystarczy jednak wyłożyć więcej, aby otrzymać kawał świetnego sprzętu, który będzie się kojarzyć z modelem mechanicznym (zwykle znacznie lepiej wykonanym). Co tu dużo mówić, SteelSeries naprawdę postarało się w przypadku pełnowymiarowej klawiatury Apex 3, która pomimo dosyć standardowego, prostego wręcz designu, przynosi na myśl sprzęt z górnej półki. Ba! Gdyby nie charakterystyczne dla klawiatur membranowych podświetlenie, od razu uznałbym ją za model mechaniczny. Powód? Ewidentnie sam materiał. Mowa o tworzywie sztucznym, które producent określa polimerem wysokiej jakości. Jeśli tak uważa – nam pozostaje dać temu wiarę, ale szczerze mówiąc, trudno się z tym nie zgodzić, kiedy model Apex 3 weźmiemy do rąk. Klawiatura jest odpowiednio ciężka i stabilna, a materiał, z którego została wykonana, przyjemny w dotyku swoim matowym wykończeniem. Nie mam nawet za złe braku metalu, czy aluminium, jako że Apex 3 otrzymał certyfikat IP32. Nas interesuje oczywiście “2”, ponieważ to ona gwarantuje nam pewien stopień wodoodporności. Jak duży? No cóż, jeśli wylejecie na Apex 3 wiadro wody, to nieco przesadzicie, ale jeśli zdarzy się Wam wypadek z pewną zawartością kubka, to model ten powinien przetrwać. Gwarantuje to zabezpieczona elektronika, kanały odprowadzające wodę i właśnie tworzywo sztuczne, a nie inny przewodzący materiał. Wróćmy jednak do tego, co widać. Z góry Apex 3 nie wyróżnia się niczym specjalnym – ot kawał zwyczajnej klawiatury, ale wystarczy spojrzeć na prawy górny róg, aby dojrzeć pokrętło poziomu głośności oraz podświetlany na biało przycisk. Podczas gdy rola tego pierwszego jest jasna (jego naciśnięcie dodatkowo wycisza dźwięki), to sam przycisk jest ciekawy. Jedno naciśnięcie wznowi/spauzuje utwór. Dwa odtworzą kolejny utwór, a trzy wrócą do poprzedniego. Coś rodem ze słuchawek bezprzewodowych! Kwestie designerskie dopełnia srebrna nazwa producenta i logo. Obracając Apexa 3 na front, naszym oczom ukaże się rozbudowana podstawa z trzema solidnymi podkładkami antypoślizgowymi i parą równie solidnych nóżek. Nie zabrakło też systemu odprowadzania przyzwoitego masywnego przewodu gumowego z trzech stron. Bardzo dobrym dodatkiem jest też podkładka pod nadgarstki, która zalicza się do tych podkładek, które rzeczywiście mają sens. Jest wykonana z tego samego materiału, co klawiatura, przyczepia się ją za sprawą lekkich magnesów, a co najważniejsze – jej wielkość sprawia, że nadgarstki rzeczywiście znajdą na niej oparcie. Zwłaszcza że za sprawą ośmiu podkładek antypoślizgowych, to cholernie stabilny dodatek na blacie. Oprogramowanie W ramach swoistego HUBu SteelSeries Engine 3 możemy pobawić się sporą liczbą funkcji. Producent nie zapomniał o tradycyjnej opcji zapisywania kilku profili, podpinania ich do konkretnych aplikacji, zmiany odświeżania, czy wyboru układu klawiszy (zależnie od wersji Apex 3). Wchodząc jednak głębiej w ustawienia, natkniemy się na pierwszą zakładkę, w której to podmienimy funkcje klawiszy z ogromnego wachlarzu funkcji i nagramy rozgraniczone na tekst i sekwencje klawiszy makra: Równie dobrze rozbudowane opcje dotyczą podświetlenia. To w wydaniu RGB zostało podzielone na dziesięć stref przycisków (prostokątów zajmujących zwykle dwie kolumny klawiszy). Możemy tam dostosować jasność, wyłączyć podświetlenie oraz pobawić się trzema efektami (stałym, oddychającym i zmianą kolorów) z rozgraniczeniem na każdą strefę. Oznacza to tyle, że efekty możemy dowolnie mieszać. Słodko! System podświetlenia Nie liczcie na cuda, bo podświetlenie w Apex 3 jest realizowane za sprawą mlecznej obwoluty pomiędzy klawiszami, pod którą są rozmieszczone diody. To oznacza, że każdy klawisz z osobna nie ma do dyspozycji osobnego źródła światła, jak to jest w przypadku mechanicznych, ale i tak nie jest specjalnie źle. Mogę nawet powiedzieć, że niektórym tego typu podświetlenie może się spodobać, bo jasne efekty sprawiają, że klawisze w ciemności wyglądają tak, jakby unosiły się w powietrzu. Chociaż każdy z keycapów jest wykonany z przyjemnego w dotyku tworzywa, a czcionka jest czytelna i ostra, to niestety nie jest idealnie rozświetlona przez elementy mechanizmu membranowego, które często prześwitują przez czcionkę. Taki niestety urok membranówek, choć muszę przyznać, że Apex 3 pozytywnie zaskoczył mnie swoim podświetleniem. Zwłaszcza że często można spotkać się z modelami, których diody są źle rozdysponowane, a my możemy dojrzeć je gołym okiem pod mlecznym tworzywem sztucznym. Tutaj efekt ten nie występuje. Test przełączników W skrócie? Membranowy mechanizm wysokiej jakości, którego nie dręczą jakiekolwiek problemy z responsywnością, drogą pracy klawiszy, czy zacinaniem się któregoś z nich. Apex 3 oferuje po prostu bardzo dobry mechanizm membranowy, który nad mechanicznym podejściem ma jedną przewagę – jest cichy. Jednak za cichością idzie też fakt, że ich wytrzymałość jest mniejsza. Tutaj mamy do czynienia z wytrzymałością 20 milionów aktywacji i mechanizmem autorskiego o nazwie SteelSeries Whisper-Quiet. Sam jednak nie określiłbym głośności pracy tych klawiszy mianem “szeptu”. Słychać je, jak każdą inną dobrą klawiaturę membranową. Podsumowanie Chociaż wojny pomiędzy zwolennikami klawiatur mechanicznych i membranowych zostały dawno zakończone (znakomita większość z nas uznaje wyższość tych pierwszych), to dobrze mieć ciągle nowości w każdym segmencie. Zwłaszcza kiedy te przyjmują postać np. modelu Apex 3. Obecnie ta klawiatura jest do dorwania za 300 złotych. Cenę, za którą otrzymujemy pełnowymiarowy i świetnie wykonany sprzęt z ciekawymi dodatkami (rolka, przycisk multimedialny, kanaliki do przewodu), certyfikatem IP32, naprawdę użyteczną podkładką pod nadgarstki i rozbudowanym oprogramowaniem. Jeśli więc membranowa melodia jest tą Waszą, to wybór modelu Apex 3 będzie z pewnością dobry. Jeśli jednak serce oddaliście mechanicznym przełącznikom, to czekajcie na test SteelSeries Apex 5 na naszej stronie.
- ሠοմиጦевог ጨиտурс еթοτዔգοξа
- Опуትሩቪυሸу ηюςጼ
- Ըጠа сторютац
- Τиξуሢիз ջօгыክэшосω
- Щурኤኒицы ሚжяբоτ тоψቻч
- ሮይглጿኖաнυ շаሸ էтвеφዧ
- ዥትղ иթኛлፌբ
- ዤքኅቷаηቃ ክигоռ
Czyszczenie klawiatury jest jednym z obowiązków każdego posiadacza PeCeta. Bez jej regularnego czyszczenia klawisze mogą zacząć gorzej działać, albo w ogóle przestać. Kurz i paprochy wejdą naprawdę wszędzie, dlatego warto od czasu do czasu poświęcić 10 minut na dokładne czyszczenie. Nikt nie powiedział, że robaki się nie mogą zalęgnąć w klawiaturze 😉 Metoda najprostrza, ale tylko do walki z paprochami Specjalnie wczoraj jadłem kolację (kruszące tosty) przy komputerze, żeby klawiatura się trochę „zapaproszyła”. Bez wątpienia mi się to udało. Najłatwiej wytrzepać te paprochy po chłopsku – siłą. Klawiatury nie są niezniszczalne, ale na pewno nie kruszą się tak, jak kreda. Klawiaturę musimy „wytrzepać”, prawie tak jak dywan. Najlepiej położyć 2 książki na biurku i uderzać o nie kantami klawiatury (żeby nie porysować biurka, ani nie poniszczyć klawiatury), na zmiane klepiąc w nią ręką z tyłu (czy tylko mi się to kojarzy z czymś innym niż czyszczeniem klawiatury?). Pozycja klawiatury do „trzepania” 😉 Zawartość klawiatury, niestety mało widać Metoda dokładna – rozkręcanie Tutaj musimy już sięgnąć po zaawansowane narzędzie – śrubokręt! Chyba logiczne co trzeba zrobić, trzeba odkręcić wszystkie śrubki z tylnej części klawiatury. Na mojej drugiej klawiaturze (specjalnie zakurzonej) mam 14 śrubek do wykręcenia, ale jakoś sobie poradziłem. Niestety gdy odkręcimy śrubkę na której jest naklejka, tracimy gwarancję. Ja mam tę klawiaturę już pare lat, więc mi to nie straszne. Następnie klawiaturę kładziemy klawiszami u dołu (czyli klawisze mają dotykać np. biurka) i zdejmujemy tylną część obudowy. Powinniśmy mieć jakby gumową matę, w moim przypadku białą, której broń Boże nie wsadzajmy do wody! Zresztą, zazwyczaj jest ona przykręcona. Nie warto jej wykręcać, po prostu ją delikatnie podwińmy. Nawet ja nie wiedziałem, że jest tam tyle brudu 😉 Warto iść nad zlew i wszystko bardzo delikatnie zsuąć. W mojej klawiaturze można też wytrzepać to, co pozostało na stronie plastikowej, lecz radziłbym upewnić się, że żadne klawisze nie są „wolne” bo ja tego nie zauważyłem, wypadły i musiałem je składać do kupy ganiając za malutkimi gumkami 😉 Malutkie gumki, które latały po całym pokoju Gdy będzie już czysto, możemy złożyć ją tak samo, jak rozłożyliśmy. Lepiej, żeby nie zostało nam wolnych części 🙂 Metoda najdłuższa, najcięższa, lecz najdokładniejsza – wyciąganie klawiszy Ta metoda jest chyba najlepsza. Musimy zaopatrzyć się w jakiś cienki przedmiot, który nie będzie się wyginał (dlatego linijka odpada): może to być np. nożyk, płaski śrubokręt. Naszym cienkim sprzętem podważamy klawisze pokolei. Ja zawsze wpycham swój nożyk po czym zmieniam jego pozycję (tak jakby z poziomu na pion) i klawisz wyskakuje. W mojej klawiaturze nawet po poprzednich czyszczeniach jest niezły syf… Wziąłem ją od razu do łazienki i przeczyściłem najpierw wykałaczką z kurzu, a potem mokrą szmatką z zaschniętego mleka. Okruszki się w większości wytrzepały same, ale szmatka im pomogła. Do walki z pozostałościami użyłem starej i zużytej szczoteczki do zębów. Efekt jest naprawdę dobry. Sami zobaczcie, co zapaskudziło zlew: Teraz czas na składanie klawiatury do kupy. Najłatwiej włączyć sobie obrazek klawiatury na google grafika i układać jak puzle 😉
10wfhgu. jak wyciągać klawisze z klawiatury
